Juliusz Kossak "Bracia ślubni".
Bracia ślubni (Encyklopedia Staropolska Z. Glogera).
Tradycja głosi o dawnym zwyczaju polskim – zaprzysięgania sobie miłości braterskiej dozgonnej przez ludzi, niepołączonych sobą więzami pokrewieństwa ale tylko przyjaźni. I był to ślub przyjaźni – uroczysty, piękny, dochowywany wiernie do grobu. Ci, co sobie dozgonną wiarę przyjaźni przysięgli, nosili miano „braci ślubnych”. Temat powyższy posłużył w połowie XIX wieku dwóm wielkim artystom polskim do osnucia na nim dwóch utworów. Zygmunt Kaczkowski napisał prześliczną powieść 3-tomową „Bracia ślubni”, a Juliusz Kossak wykonał akwarelę przedstawiającą przysięgę wzajemną dwóch rycerzy wyruszających na wojnę. Z obraz Kossaka podajemy podobiznę, a z powieści Kaczkowskiego słowa podniosłej przysięgi: „A kiedy byśmy jeden grosz mieli, tedy połowa należeć będzie jednemu, a połowa drugiemu. A kiedyby nam obydwum tylko jedna pozostała ręka, tedy ta ręka pracować ma na chleb dla obydwóch. A kiedyby nam obydwum tylko dwie zostały nogi, tedy te nogi mają nosić ciała obydwóch”.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz