Generał Wacław Iwaszkiewicz – Rudoszański
(1871-1922).
Urodził się w Omsku. Jego ojciec walczył w Powstaniu Styczniowym, za co został zesłany na Syberię. Wacław wybrał karierę zawodowego wojskowego. Wykształcenie odebrał w szkołach wojskowych Petersburga. Jako oficer armii rosyjskiej brał udział w ekspedycji przeciwko Powstaniu Bokserów (Chiny) oraz w wojnie rosyjsko – japońskiej (min. w obronie Port Artur). W czasie I wojny światowej walczył pod Łodzią (awansowany do stopnia generała majora i nagrodzony złotą szablą), w obronie Warszawy i pod Rygą (gdzie został ranny). Od Rewolucji Lutowej 1917 roku czynnie działał w Związku Wojskowym Polaków w Rosji. Został również członkiem Naczpolu. W I Korpusie gen. Dowbora – Muśnickiego był dowódcą 3 Dywizji Strzelców. Przebił się razem z nią z Jelni do Bobrujska, gdzie korpus skapitulował przed Niemcami. W październiku 1918 roku został przyjęty do Wojska Polskiego w stopniu generała podporucznika. Dowodził Inspektoratem Kieleckim, Okręgiem Generalnym „Kielce” i Dywizją Litewsko – Białoruską (którą sformował z oddziałów kresowej samoobrony). 14 marca 1919 został dowódcą odsieczy oblężonego przez Ukraińców Lwowa. Po przebiciu się do Lwowa zastąpił gen. Rozwadowskiego na stanowisku naczelnego dowódcy Wojsk Polskich w Galicji Wschodniej. W czasie walk w Galicji Wschodniej i na Wołyniu wyparł Ukraińców za Zbrucz. W czasie wojny polsko-bolszewickiej dowodził frontami: Galicyjsko-Wołyńskim, Galicyjskim, Podolskim, w 1920 roku w czasie ofensywy kijowskiej był dowódcą 6 Armii, a w sierpniu – w czasie bitwy warszawskiej – dowódcą Frontu Południowego. Z dniem 1 października 1921 przeniesiony został w stan spoczynku, w stopniu generała porucznika, z prawem noszenia munduru. Osiadł w Warszawie. Zmarł w Warszawie po nieuleczalnej chorobie w sobotę 25 listopada 1922. Pośmiertnie awansowany na generała broni. Nabożeństwo żałobne w Warszawskim kościele Św. Krzyża odprawił kardynał Aleksander Kakowski. Trumnę w honorowej asyście batalionu piechoty i dwóch szwadronów kawalerii odprowadzono następnie na dworzec kolejowy, skąd przewieziono ją do Lwowa. Pogrzeb odbył się 2 grudnia na Cmentarzu Obrońców Lwowa, gdzie generał pochowano w Kwaterze Dowódców. W ostatniej drodze generała Iwaszkiewicza odprowadzili min.: gen. Tadeusz Rozwadowski (w zastępstwie Naczelnego Wodza), wojewoda lwowski Kazimierz Grabowski (w zastępstwie premiera), wojewoda krakowski Kazimierz Junosza – Gałecki, delegacje pułków krakowskich, lwowskich i warszawskich, oraz tłumy Lwowian.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz